فرم در حال بارگذاری ...
در مطالب قبل توصیه های مرحوم میرزا اسماعیل دولابی دومورد آن ذکر شد واینک موارد بعدی
اگر غلام خانه زادی پس از سالها بر سر سفره صاحب خود نشستن وخوردن،روزی غصه دار شود وبگوید فردا من چه بخورم؟این توهین به صاحبش است وبااین غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند .بعداز عمری روزی خدا راخوردن ،جا ندارد برای روزی فردای مان غصه دار ونگرانباشیم
گذشته که گذشت ونیست ،آینده هم که نیامده ونیست.غصه ها مال گذشته وآینده است .حالا که گذشته وآینده نیست،پس چه غصه ای؟تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد ونه قصه.
ادامه دارد
فرم در حال بارگذاری ...
*این جمعه هم گذشت ونیامد نگار ما*
*تا مرهمی شود به دل داغدار ما*
*این گونه در مسیر سحر پر نمی زدیم*
* صبحی اگر نداشت شب انتظار ما*
*فصل شکوفه های تو کی می رسد زراه*
*آه ای امام آینه ها…..ای بهار ما*
*مائیم وطعنه،زخم زبان،نیش خنده ها*
*این گوشه ای است از ستم روزگار ما*
*کی در غبار گام توگم می شود زمین ؟*
*کی می شوی قرار دل بی قرار ما؟*
*در جمکران جاذبه ات خیمه می زنیم*
*شاید شبی چو ماه بتابی کنار ما…*
نویسنده : فاطمه عزیزی
فرم در حال بارگذاری ...