فرخنده میلاد امام چهارم علیهالسلام
null
حجّت حقّ، آیت مطلق، علیّ بن الحسین
مظهر شمس الضّحی و زاده طاها و یاسین
گوهر بحر امامت، آن که می بودش صدف
دخت کسری، شاه بانو، بانوی ایران زمین
پنجم شعبان چو طالع شد به امر پروردگار
شهر یثرب نورافشان گشت از آن ماه جبین
مهر رخسارش عیان گشتی چو از شاه زنان
ماه و خورشیدِ فلک آمد ز نورش خوشه چین
چیره بر ابلیس دون گردید چون گاه نماز
این ندا آمد ز رحمان اَنْتَ زین العابدین
صاحب دعوت چو جدّش خاتم پیغمبران
وارث بابش علیّ در خطبه های آتشین
خدیو دین که بغضش باعث نار سقر آمد
ولیّ حقّ که حُبّش موجب ماء معین آمد
جهان را شهریار و خلق آن را سیّد و سرور
خدا را حجّت و ختم رسل را جانشین آمد
مُعین انبیاء از ابتدا تا انتها بودی
امین اولیا از اوّلین تا آخرین آمد
چو جدّش مصطفی فرمانده ارض و سماء گشتی
چو بابش مرتضی شاهنشه دنیا و دین آمد
مطیع امر و فرمانش قضا همچون قدر آمد
غلام حلقه بر گوشش فلک همچون زمین آمد
بهر عیدی نمود آزاد، یک سر بندگان خود
غلامان و کنیزان را چنین یار و معین آمد
چو باشد مادر نیک اختر وی دختر کسری
سزد ایران زمین را فخر بر چرخ برین آمد
فرخنده میلاد امام چهارم علیهالسلام